Αγάπες που αγαπώ και πάθη που επιτρέπω :
Ένας ζεστός καφές το πρωί.
Το διάβασμα (όσο γίνεται πιο αργά) της εφημερίδας.
Μια βροχή πότε-πότε για να πλένει τα αισθήματα.
Το χώμα στα καινούρια σου τακούνια.
Η θάλασσα το απόγευμα με λίγη συννεφιά.
Γαρύφαλλα. Πολλά γαρύφαλλα.
Ακόμη : «Ο άνθρωπος που πηδάει πάνω απ' την πόλη» του Σαγκάλ.
Ν' ανεβαίνω παλιά ξύλινα σκαλοπάτια.
Το χέρι μου στο στήθος σου.
Κάποια ποιήματα του Καβάφη.
Όμως κυρίως το χέρι μου στο στήθος σου.
Ένας ζεστός καφές το πρωί.
Το διάβασμα (όσο γίνεται πιο αργά) της εφημερίδας.
Μια βροχή πότε-πότε για να πλένει τα αισθήματα.
Το χώμα στα καινούρια σου τακούνια.
Η θάλασσα το απόγευμα με λίγη συννεφιά.
Γαρύφαλλα. Πολλά γαρύφαλλα.
Ακόμη : «Ο άνθρωπος που πηδάει πάνω απ' την πόλη» του Σαγκάλ.
Ν' ανεβαίνω παλιά ξύλινα σκαλοπάτια.
Το χέρι μου στο στήθος σου.
Κάποια ποιήματα του Καβάφη.
Όμως κυρίως το χέρι μου στο στήθος σου.
Νάσος Βαγενάς,
από τη συλλογή Τα γόνατα της Ρωξάνης, [εκδ.ΚΕΔΡΟΣ] 1987
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου